In Kivu, in het oosten van de Democratische Republiek Congo heerst al een tijd onrust. Conflicten tussen zo’n 200 milities terroriseren de burgers daar. Dat buurlanden Rwanda, Oeganda en Burundi hun geschillen ook naar het gebied rond Kivu brengen, gooit extra olie op het vuur. Vrouwen zijn een van de grote slachtoffers. Verkrachting wordt er gebruikt als wapens in de strijd. Sinds het einde van 1990 werden al zo’n 500 000 vrouwen slachtoffer van deze misdaden. Misdaden die ongestraft blijven.
Ouderwetse politiek/gebruiken stopt vooruitgang
Zolang er geen politieke wil is het probleem op te lossen, zal de situatie ook niet veranderen. Omdat vrouwen geen stem hebben in het beleid, evolueert de mentaliteit maar moeilijk. Daarnaast worden wetten genegeerd en kijken mensen eerder richting het lokale gewoonterecht. Wat is dat? Simpel gezegd: Mensen met problemen lossen die op zoals ze dat generaties daarvoor ook al deden. Slachtoffers voor wie de weg naar een officiële rechtbank moeilijk is, vinden op die manier een soort van ‘voldoening’.
Doodsbedreigingen
Dr. Denis Mukwege, winnaar van de Nobelprijs voor de vrede strijdt al jaren tegen dat geweld en de straffeloosheid van daders. Die strijd brengt hem, zijn familie en medewerkers in gevaar. De bedreigingen moeten we serieus nemen, zo kwam een paar jaar geleden de lijfwacht van dr. Mukwege om het leven.
België als drijvende kracht/pionier
Met de resolutie die we op 9 februari 2020 indiende willen we dan ook onze steun uitspreken voor dr. Mukwege. We zijn blij dat de VN moeite doet om zijn veiligheid te verzekeren. Daarnaast vinden we het belangrijk dat België zich in blijft zetten tegen straffeloosheid.
We moeten blijven aandringen op de noodzaak voor een strategie die Congo helpt de overgang te maken naar een werkend rechtelijk systeem. Een systeem waar slachtoffers gehoord worden en gelijkheid tussen man en vrouw waarborgt. Zoals de Congolese bevolking daar zelf naar vraagt.
Als dat niet mogelijk is in de nabije toekomst, willen we dat er nagedacht wordt over een internationale rechtsmacht die Congo daarin kan helpen. Op die manier willen we ervoor zorgen dat daders van seksueel geweld effectief veroordeeld worden.
Verder vragen we dat onze Belgische regering er alles aan doet om de vrouwen hun stem en kracht terug te geven. Om samen met hen op zoek te gaan naar manier waarop ze opnieuw een plaats kunnen innemen in hun gemeenschap. België zou kunnen investeren in opleidingen rond slachtofferhulp en zo actief kunnen meewerken aan positieve verandering.
Slachtoffers moeten beschermd worden. Misdaden moeten bestraft worden. Simpel. Die boodschap sturen we met deze resolutie klaar en duidelijk de wereld in.
Goedele